پاورپوینت اخلاق سازماني به چه مفهومی می باشد؟

فقدان ضوابط اخلاق حرفه‌اي به عنوان رويدادي كه هم ساختار اخلاقي بخش عمومي و هم ساختار اخلاق بخش خصوصي را تهديد مي‌كند در صدر مباحث دانشگاهي، تخصصي و حرفه‌اي قرار دارد. مسائل اخلاقي در طول زمان از ديدگاه الهيات و فلسفه موضوع بحث و جدل بسيار بوده است.
فرل و فردريش (1994) معتقدند كه هر مذهب داراي مفاهيم اخلاقي مخصوصي است كه نه تنها به كسب و كار و دولت بلكه به سياست، خانواده و تمام جنبه‌هاي زندگي نيز تعميم داده مي‌شود.
بوني و كورتز (1992) بر اين باورند كه اخلاقيات در مديريت همان اصولي است كه مديران تصميمات خود را بر آن مبنا  اتخاذ مي‌كنند، فارغ از نقشي كه افراد در سازمان دارند.    

اخلاق مفهوم پيچيده‌ای است که بر اساس سيستم‌های اعتقادی و باورهای فرد در هر فرهنگ شکل می‌گيرد.
ريشه واژه Ethics از کلمه يونان قديم Ethikos به معنای “قدرت عادات و سنت” گرفته شده است (Grace & Cohen,1998).
                       “The authority of custom and tradition”

گروهی از دانشمندان معتقدند که Ethics and moral  مترادف يکديگر هستند در حالی که برخی سعی در ارايه تعاريف مختلفي از اخلاق  برآمده‌اند.

تعاريف:
اخلاق جمع خلق و از نظر لغوی به معنی خوي‌هاست (دهخدا)
اخلاق شامل شناخت صحيح از ناصحيح و آنگاه انجام صحيح و ترک ناصحيح است.
افلاطون اخلاق را هماهنگی کردار و گفتار می‌داند و معتقد است حکيم کسی است که کردار و گفتار او با هم منطبق باشد.

دکارت در رساله گفتار در روش دو نوع اخلاق را از هم متمايز می‌کند: اول اخلاق نظری يا اخلاق جامع که مبتنی بر اصول فلسفی است. دوم اخلاق موقت يا عملی که مشتمل بر قواعد و دستورهای عملی است که در زندگی جامعه معين و محدودی به‌‌کار می آيد.
باتومور معتقد است اخلاق مجموعه‌های مؤثر ارزش‌هايی است که رفتار را نظم می‌بخشند.

هابز معتقد است که اخلاق رعايت آن دسته از قواعدی است که مطابق اراده حاکم باشد.
جرمی بنتام و جام استوارت ميل معتقدند قواعدی اخلاقی است که نفع اکثريت را در بر داشته باشد.
ولاستون معتقد است وقتی اخلاق يک غايت حقيقی است که رفتار ما مطابق شرافت و امانت باشد.
کانت می‌گويد اخلاق يعنی دستورهايی صريح و قاطعی که وجدان انسان به انسان الهام می‌کند.

کولبرگ: همنوايی با قواعد و انتظارات اجتماعی براساس درک فرد از قواعد جامعه و پذيرش اصول کلی که شالوده اين قواعد و نه صرفاً بدان سبب که آنها قواعد و انتظارات عرف جامعه هستند.
در دايره‌المعارف علوم اجتماعی آمده است:
   آرمان‌های اخلاقی  (Moral ideals)الگوها و معيارهای سنجيده و پسنديده حاکم بر رفتار انسانی است که موجبات همکاری، صلح و تداوم حيات جمعی را فراهم می‌کند.
آگوست کنت می‌گويد: عقل جويای اتحاد و انسجام زندگی فرد با زندگی جامعه است. پس اخلاق آن دسته از قواعد و اصول رفتاری است که حافظ و تأمين کننده اين اتحاد باشد.
دورکيم معتقد است در جهان تجربی من جز يک فاعل که واجد يک واقعيت اخلاقی غنی‌تر و پيچيده‌تر از واقعيت اخلاقی ما باشد نمی‌شناسم و آن اجتماع است.
پياژه معتقد است اخلاق مجموعه ای از قواعد است که جوهر آن   احترامی است که شخص نسبت به آن قواعد و برای آن قواعد قائل است.
فلاسفه، الهيون و منتقدان اجتماعي: "اخلاق يعني شناخت صحيح از ناصحيح".

دي‌جورج (1999): " تلاشي نظام يافته در جهت معنابخشي به تجارب معنوي فردي و اجتماعي، از راه تعريف و تدوين قوانيني که بايد ناظر بر رفتار انسان‌ها باشند.

 سالمون (1994) اخلاق را چنين تعريف مي‌کند:
اخلاق عبارت است از شناخت زندگي خوب و خوب زيستن در شرايطي که ارزش زيستن براي آن را داشته باشد.